อัจฉริยะบุคคลอย่างไอน์สไตน์มีสมองที่หนักเพียง 1,230 กรัมเท่านั้น ซึ่งมนุษย์โดยปกติทั่วๆไปมีน้ำหนักสมองโดยเฉลี่ย 1,400
กรัมแสดงให้เห็นว่าขนาดของสมองไม่ได้สัมพันธ์กับคุณภาพของสมอง.....................มีการทดลองหนึ่งโดย
Marian Diamond 1988 นำหนูมา 2 กลุ่ม กลุ่มแรกให้เล่นของเล่น กลุ่มที่ 2 ไม่มีของเล่น ปรากฏว่ากลุ่มที่ได้เล่นของเล่นจะมีเส้นใยประสาทสมองเชื่อมโยงกันมากกว่าหนูกลุ่มที่ไม่มีของเล่น................ความฉลาดปราดเปรื่องของมนุษย์ไม่ได้เกิดจากจำความรู้ได้เยอะๆ
แต่การได้เข้าใจสถานการณ์ ได้คิดแบบทะลุทะลวงปัญหา และสมารถบูรณาการความรู้เพื่อแก้ปัญหาได้ …….มักมีเรื่องเล่นๆมากมายจะอยู่นอกแบบแผนที่ถูกกำหนดไว้ แต่กลับสร้างคุณภาพให้สูงขึ้น.......ชีวิตเล่นๆจึงน่าจะเป็นหนทางหนึ่งที่จะทำให้ชีวิตเกิดความหลากหลาย..........!!!
มีชายชราคนหนึ่งชื่อว่า ลุงหยูกง แกตั้งบ้านเรือนอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่อยู่หลังภูเขาสองลูกชื่อว่า ไท่เชียงและหวังหวู ภูเขาสองลูกนี้ สูงนับพัน เริน กว้างใหญ่ถึง 700 ตารางลี้ ทุกคนที่ตั้งบ้านเรือนอยู่หลังเขาทั้งสองลูกนี้ ไม่สะดวกในการเดินทางเพราะภูเขามาปิดกันความ สะดวกสบาย แต่ด้วยความเคยชินไม่มีใครสนใจต่ออุปสักข้อนี้ ลุงหยูกงแกก็ใช้ชีวิติไปตามปกติเหมือนคนทั่วไป หรือแกจะคิดถึงอุปสักข้อนี้ อยู่บ้างตามนิทานก็ไม่ได้บันทึกไว้ และอีกข้อหนึ่งที่นิทานไม่ได้บันทึกไว้ก็คือไม่เคยปรากฏว่าแกเคยเป็นกำานัน ตามนิทานจึงไม่เรียกแกว่า “ลุง กำานัน หยูกง” จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งแกเกิดดำาริขึ้นในใจว่า”เราก็ทำาอะไรต่อมิอะไรมาในชีวิติมากมายถูกบ้างผิดบ้างเป็ นธรรมดาของคน สามัญทั่วๆไป แต่ครั้งนี้เราได้ไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้วว่า ไอ้ภูเขาสองลูกนี้ที่ขวางความเจริญของหมู่บ้านเราอยู่นี้ จะต้องขุดย้ายออกไป ไม่ให้เป็นอุปสักขัดขวางความเจริญก้าวหน้าของหมู่บ้านต่อไปอีก ว่าแล้วแกก็ชวนลูกหลานและเพื่อนบ้านที่เห็นด้วยกับแกให้มาช่วยกันขุดย้าย ภูเขา ยังมีเพื่อนบ้านของลุงหยูกงคนหนึ่งชื่อว่า ลุงจือโช่ว เม
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น