เรื่องของชีวิต.....
วันนี้ตื่นนอนแต่เช้าตรู่ นั่งดูใบไม้ร่วงเต็มสนามหญ้าหน้าบ้าน
ในสมองก็ล่องลอยไปไกลคิดถึงอะไรๆ ต่างๆ นานา ที่ผ่านมาในชีวิต
ครั้งเด็กๆอยู่บ้านนอก
หน้านี้อยู่ที่ปักษ์ใต้น้ำนองเขาทำนาใช้ชีวิตหากบหาปลาตามทุ่งนา
พอหน้าแล้งจับลูกคลักตามปลักขี้วัวปลักขี้ควาย จำได้จบ ป.๔ แล้วเพื่อนเขาเรียนต่อ
ม.๑ เรายังเลี้ยงปลากัดเลี้ยงไก่ชนอยู่ปีหรือสองปี จนมีญาติคนหนึ่งเขาพาไปเรียนต่อ
ม.๑ ที่จังหวัดสตูล จนจบ ม.๖ (เท่ากับ ม.๓ ในปัจจุบัน)จบมาได้อย่างลำบากลำบนเพราะเป็นคนเรียนหนังสืออ่อนมากเป็นนักเรียนหลังห้องมาตลอด
จบ ม.๖ แล้วเพื่อนๆเขาไปเรียนฝึกหัดครูกันเป็นส่วนมากที่ไปเรียนต่อ ม.๗ ม.๘
มีน้อยมาก แต่เราไม่ชอบเป็นครูจะไปเรียน ม.๗ ม.๘ คิดว่าคงไม่ไหว แต่ในใจก็ใฝ่ฝันอยู่ยากจะเป็น
นักวิทยาศาสตร์ หรือวิศวกร
เรียนอ่อนอย่างเรามันเป็นเรื่องหมาเห่าเครื่องบิน
จึงตัดสินใจสอบเข้าเรียนต่อที่ วิทยาลัยเทคนิคภาคใต้ ไม่รู้ว่ามันฟลุคหรือว่าอาจารย์ตรวจข้อสอบผิด
จึงสอบติด ในจำจวนผู้เข้าสอบไม่ต่ำกว่า ๒๐๐ คน และสอบติดได้ที่หนึ่ง
จึงหงึกเหิมว่าตัวเองก็เก่งเหมือนกัน ตั้งแต่นั้นจึงตั้งใจเรียน ในชั้นเรียนการเรียนสอบได้อยู่ในระดับต้นๆ
มาตลอด เรียนจบสามปีได้ ปวช. จึงเข้ามาเรียนต่อที่กรุงเทพ มีเพื่อรุ่นเดียวกันที่บวชเป็นสามเณรเข้ามาเรียนต่อภาษาบาลีที่กรุงเทพเพื่อเตรียมเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยสงฆ์
จึงอาศัยอยู่กับเพื่อนสามเณรที่วัดแห่งหนึ่งทางฝั่งธนมาตลอดจนเรียนจบ......เรื่องของชีวิตยังคงดำเนินต่อไป.......
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น