เรื่องของชีวิต....ตอนที่ ๘ ผมเป็นครูอยู่ที่สตูลประมานสองสามปี เมืองสตูลเป็นเมืองเล็กๆที่ติดทะเลและเป็นเมืองชายแดนติดกับมาเลเซีย จังหวัดสตูลเป็นหนึ่งใน 4 จังหวัดของ ประเทศไทย ที่มีประชากรส่วนใหญ่นับถือ ศาสนาอิสลาม ซึ่งมีมากถึงร้อยละ 67.8 ส่วนใหญ่มีเชื้อสายมลายู ชาวสตูลที่มีเชื้อสายมลายูแต่เดิมใช้ ภาษามลายูเกดะห์ ในการสื่อสาร แต่ในช่วงระยะเวลาไม่ถึงหนึ่งร้อยปีชาวสตูลก็ลืมภาษามลายูถิ่นของตน อย่างไรก็ตามอิทธิพลทางด้านภาษามลายูถิ่นในจังหวัดสตูลนั้นยังมีให้เห็นทั่วไป เช่น เกาะตะรุเตา ( มาจากคำว่า ตะโละเตา แปลว่า อ่าวเก่าแก่) , อ่าวพันเตมะละกา (แปลว่า ชายหาดที่มีชาวมะละกา) , อุทยานแห่งชาติทะเลบัน ( มาจากคำว่า ลาอุตเรอบัน แปลว่า ทะเลยุบ) เป็นต้น แต่หลายพื้นที่ได้เปลี่ยนแปลงชื่อให้เป็นภาษาไทยไป เช่น อำเภอสุไหงอุเป (มีความหมายว่า คลองกาบหมาก) ได้เปลี่ยนชื่อเป็น อำเภอทุ่งหว้า , บ้านปาดังกะจิ เปลี่ยนเป็น บ้านทุ่งนุ้ย , บ้านสุไหงกอแระ เปลี่ยนเป็น บ้านคลองขุด แม้ว่าในอดีตสตูลจะอยู่ภายใต้อิทธิพลของสุลต่านแห่งไทรบุรี แต่ก็มีความสัมพันธ์อันดีกับ กรุงศรีอยุธยา และ กรุงรัตนโกสินทร์